Elke werkdag legt de FOD Economie de officiële mazoutprijs vast
In België speelt de overheid een grote rol in de mazoutprijs. Elke werkdag legt de FOD Economie een officiële prijs vast voor petroleumproducten: benzine, diesel, mazout, enzovoort. Deze officiële prijs is de maximumprijs die een leverancier aan de eindklant mag aanrekenen voor een petroleumproduct.
De officiële mazoutprijs wordt beïnvloed door verschillende factoren
De officiële prijs van stookolie, vaak ook de 'maximumprijs voor mazout' genaamd, wordt elke werkdag door de Federale Overheidsdienst (FOD) Economie vastgelegd. De prijs hangt af van verschillende factoren: de koers van ruwe aardolie op de internationale markten, de evolutie van de dollarkoers, de maximum brutomarge van de leveranciers en een combinatie van belastingen, bijdragen en accijnzen.
Ontdek hoe de officiële mazoutprijs bepaald wordt
Op die manier kan de overheid ervoor zorgen dat elke consument in het hele land kan worden bevoorraad. Tegelijk wordt de eindklant beschermd tegen plotse en hevige prijsschommelingen.
Gegarandeerde voorziening voor het hele land, het hele jaar door
In België kunnen de leveranciers niet zomaar eender welke prijs hanteren voor mazout. Er wordt door de overheid een maximumprijs opgelegd, de officiële prijs voor stookolie. Dit wettelijke kader voor de prijzen van mazout en andere van petroleum afgeleide brandstoffen moet garanderen dat het hele land kan worden bevoorraad.
Dit algemeen mechanisme voor het dagelijks vastleggen van de prijs voor petroleumproducten werd in 1974 ingevoerd. Het was destijds een antwoord op de petroleumcrisis die toen uitbrak. Voor die crisis schommelde de koers van de ruwe aardolie op de internationale markten niet zo hard, en moest elk voorstel tot prijswijziging eerst worden voorgelegd aan de overheid. Dit was een vrij tijdrovende procedure, waardoor een snelle aanpassing van de petroleumprijs onmogelijk was. De petroleumcrisis van het begin van de jaren '70 en de forse prijsstijging die daarmee gepaard ging, zorgde voor een nijpend probleem met de officiële prijzen van stookolie en van de andere brandstoffen. De internationale prijzen stegen sneller dan de overheid ze kon goedkeuren. Doordat de leveranciers ook niet met verlies mochten verkopen, kon men de bevoorrading van alle huizen in België niet meer garanderen.
Daarom werd toen een nieuw 'programmacontract' opgesteld, waarin de Belgische overheid en de BPF (Belgische Petroleumfederatie) overeenkwamen dat de maximumprijzen dagelijks zouden worden vastgelegd. Sinds die overeenkomst wordt de maximumprijs voor stookolie elke werkdag door de overheid bepaald, op basis van welbepaalde wiskundige formules.
De officiële mazoutprijs waarborgt een grotere stabiliteit van de prijzen
Het programmacontract dat in 1974 werd afgesproken, wil vooral de voorziening van brandstof aan het hele land waarborgen. Maar tegelijk zorgt het ook voor een zekere stabiliteit van de prijzen.
De formule waarmee de officiële prijs voor stookolie wordt bepaald, houdt vooral rekening met een 'zwevend gemiddelde' van de prijs voor een vat geraffineerde aardolie in de voorbije twintig dagen. Door rekening te houden met dit gemiddelde wordt de eindgebruiker niet meteen getroffen door een plotse en/of sterke prijsschommeling.
Een maximum mazoutprijs biedt ruimte voor concurrentie
De officiële prijs voor stookolie is een maximumprijs. Het staat de leveranciers vrij om hun mazout te verkopen aan lagere prijzen dan wat door de FOD Economie is vastgelegd. De concurrentie kan dus vrijuit zijn gang gaan, zolang iedereen onder de vastgelegde maximumprijs blijft.
De concurrentie gebeurt overigens niet alleen via de prijzen, maar ook via de kwaliteit van de aangeboden producten en diensten.
Vergelijk de mazoutleveranciers voor uw postcode.
